"ناس یا رب الناس؟؟؟"

بسم الله الرحمن الرحیم

صاحب کل نجوا

"ناس یا رب الناس؟؟؟"

طبیعت "ناس" انس گرفتن است , هم با خوبی و هم با بدی . مهم است با "چه" و "که" انس بگیرد. اگر این خصلت آگاهانه فعالیت کند دیگر تشویش و سرگردانی گریبانگیر کسی نمی شود. باید بدانیم چه ورودی از کجا بگیریم تا قلبی آرام و مطمئن داشته باشیم.

سوره ی ناس در این باره راه نشانمان می دهد. عینک "رب الناس" سلاح مراقبت نفس انسان است چشمی که همه جا خدا را می بیند و دیده ای که با رنگ خدا روشن می شود , روشنایی را از قلب خود باز می تاباند و راه رفتن خویش را نمایان می کند. انسان تا عاشق نباشد , همه ی کارها برایش سخت است و در معرض وسوسه قرار دارد . وسوسه یعنی غیر خدا دیدن و خدا را ندیدن , یعنی تاخیر در راه رسیدن به خدا و دور شدن از او و در نهایت هر تاخیری به تعطیلی می انجامد که این هدف نهایی وسوسه است .

عشق الهی حاصل تفکر توحیدی است , حاصل اینکه بدانیم عالم تجلیگاه جلوه خداوندی است و هر لحظه هر آیه ای حرفی از خدا به ما می گوید و راهی به سوی او نشانمان می دهد .    چه آرامش بخش است دانستن اینکه "ربی" داریم که عهده دار هدایتمان است , اینکه این عالم و متعلقاتش در حال حرکت به سوی مبداء آرامش و کمال هستند , اینکه برسیم به "لا اله الهی که دلپذیر است."

چه آرامش بخش است ...