بسم الله الرحمن الرحیم
صاحب کل نجوا
"ناس یا رب الناس؟؟؟"
طبیعت "ناس" انس گرفتن است , هم با خوبی و
هم با بدی . مهم است با "چه" و "که" انس بگیرد. اگر این خصلت آگاهانه
فعالیت کند دیگر تشویش و سرگردانی گریبانگیر کسی نمی شود. باید بدانیم چه
ورودی از کجا بگیریم تا قلبی آرام و مطمئن داشته باشیم.
سوره ی ناس در این باره راه نشانمان می
دهد. عینک "رب الناس" سلاح مراقبت نفس انسان است چشمی که همه جا خدا را می
بیند و دیده ای که با رنگ خدا روشن می شود , روشنایی را از قلب خود باز می
تاباند و راه رفتن خویش را نمایان می کند. انسان تا عاشق نباشد , همه ی
کارها برایش سخت است و در معرض وسوسه قرار دارد . وسوسه یعنی غیر خدا دیدن و
خدا را ندیدن , یعنی تاخیر در راه رسیدن به خدا و دور شدن از او و در
نهایت هر تاخیری به تعطیلی می انجامد که این هدف نهایی وسوسه است .
عشق الهی حاصل تفکر توحیدی است , حاصل اینکه بدانیم عالم تجلیگاه جلوه خداوندی است و هر لحظه هر آیه ای حرفی از خدا به ما می گوید و راهی به سوی او نشانمان می دهد . چه آرامش بخش است دانستن اینکه "ربی" داریم که عهده دار هدایتمان است , اینکه این عالم و متعلقاتش در حال حرکت به سوی مبداء آرامش و کمال هستند , اینکه برسیم به "لا اله الهی که دلپذیر است."
چه آرامش بخش است ...